ระบายน้ำในทะเล เคยได้ยินคำว่าปลาช่อนไหม หลายคนอาจไม่เคยได้ยิน แต่ถ้าเอ่ยถึงชื่ออื่นต้องรู้จักแน่ๆนั่นก็คือปลาจะละเม็ดดำ ปลาชนิดนี้มีมูลค่าทางเศรษฐกิจสูง และมีรสชาติดีจึงเป็นที่นิยมในประเทศจีน อย่างไรก็ตาม หลังจากที่มันมาถึงสหรัฐอเมริกา มันก็กลายเป็นปลาที่ทุกคนไม่ชอบ มีรายงานว่ารุกรานสหรัฐอเมริกานานกว่า 10 ปี และยึดครองน่านน้ำหลายแห่ง ชาวอเมริกันใช้เงินเกือบ 800 ล้านดอลลาร์สหรัฐ เพื่อจัดการ วิธีการที่ใช้ไม่มีที่สิ้นสุดถึงแม้จะต้องมีการเสียการระบายน้ำในทะเลสาบ
ชื่อวิทยาศาสตร์ของปลาช่อนคือ Channa striata ในแง่ของการจำแนกทางชีววิทยา ปลาชนิดนี้อยู่ในอันดับปลากะพงและสกุลปลาช่อนเอเชีย ชื่อเล่นของปลาช่อนนั้นมีความหมายชัดเจนมาก เพราะลำตัวของปลาชนิดนี้ค่อนข้างเพรียวความยาวของปลาช่อนที่โตเต็มวัยจะอยู่ที่ประมาณ 40 ถึง 70 เซนติเมตร และตัวที่โตเต็มวัยบางตัวอาจโตได้ถึง 80 เซนติเมตรเลยทีเดียว
นอกจากนี้ ปลายังมีแนวโน้มที่จะมีผิวสีแทนทองหรือสีน้ำตาลโดยมีลายคล้ายอานบนลำตัว ซึ่งทำให้ดูเหมือนหนังงู แน่นอน สิ่งที่สำคัญกว่านั้นก็คือหัวของปลาช่อนนั้นมีรูปร่างคล้ายสว่านเช่นกัน โดยที่ด้านหน้าจะบุ๋มลงไปอย่างเห็นได้ชัด และรูปร่างของมันก็คล้ายกับหัวของงูด้วย แม้จะมีรูปร่างหน้าตาคล้ายงู แต่ปลาช่อนยังแพร่พันธุ์ได้รวดเร็วมาก โดยมักจะเติบโตจนยาวจนน่าประหลาดใจในช่วงเวลาสั้นๆ และเจ้านี่ก็เป็นสัตว์กินเนื้อทั่วไป
เมื่อมันยังไม่โตเต็มวัย มันกินปลาและกุ้งตัวเล็กๆและเมื่อถึงระดับหนึ่ง มันก็เริ่มกินปลาและกบอื่นๆและมันอยู่บนสุดของห่วงโซ่อาหารในทุ่งน้ำจืด เนื่องจากปลาชนิดนี้ตะกละเกินไปและไม่รู้สึกหิว เขาจึงกล้าที่จะกลืนปลาขนาดครึ่งหนึ่งของมัน ดังนั้นพวกมันจึงก่อให้เกิดภัยคุกคามต่อระบบนิเวศน์อย่างมาก แม้แต่นักเพาะพันธุ์ธรรมดายังจัดให้ปลาช่อนเป็นปลาอันตราย อย่างน้อยเลี้ยงรวมกับปลาอื่นไม่ได้ ไม่เช่นนั้นเจ้านี่อาจกินตัวอื่นที่ไม่ใช่ชนิดเดียวกับพวกมัน
จากมุมมองนี้ เพียงอย่างเดียวก็คล้ายกับปลาปีศาจที่เคยกินฝูงปลาชนิดอื่นในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ นอกจากนี้ปลาช่อนยังมีนิสัยดุร้ายมากซึ่งบางครั้งก็ทำให้นักตกปลาหลายคนตกใจ ปลาชนิดนี้ยังมีคุณสมบัติพิเศษที่ทำให้ระบบทางเดินหายใจแตกต่างจากปลาชนิดอื่นๆ มีระบบช่วยหายใจแบบอื่น ซึ่งทำให้สามารถหายใจได้หลังจากขึ้นจากน้ำ จากข้อมูลพบว่าปลาช่อนสามารถอาศัยอยู่นอกน้ำได้ระยะหนึ่งโดยใช้อวัยวะพิเศษนี้ ซึ่งทำให้สามารถกะโดดข้ามแหล่งน้ำได้เอง ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่าความสามารถพิเศษนี้ทำให้ปลาช่อนเป็นสัตว์น้ำที่มีขา และง่ายต่อการบุกรุกและแพร่กระจาย
โดยต้นกำเนิดของปลาช่อนอยู่ที่ประเทศจีนและแพร่หลายในประเทศอื่นๆ ต่อมาเนื่องจากการเติบโตอย่างรวดเร็ว เนื้อนุ่ม และมีศักยภาพในการเพาะเลี้ยงสูง ปลาชนิดนี้จึงถูกนำไปยังประเทศอื่นๆในโลก ตัวอย่างเช่น ในกัลกัตตา กรุงเทพฯ และภูมิภาคอื่นๆ ปลาช่อนเป็นวัตถุดิบอาหารที่ดีมาก ที่น่าสนใจคือชาวอเมริกันแนะนำปลาช่อนไม่ใช่เพื่อการกินแต่เพื่อดูสาเหตุหลัก เป็นเพราะปลาน้ำจืดยังมีก้านมากกว่าและเทคนิคการปรุงของตะวันออกและตะวันตกก็แตกต่างกัน จึงมีเพียงไม่กี่คนในสหรัฐอเมริกาที่กินปลาน้ำจืด
ลำตัวเรียวยาวและลวดลายสวยงามของปลาช่อน ทำให้สามารถเป็นปลาสวยงามได้จริงๆแต่เรายังบอกไว้ข้างต้ ว่าปลาชนิดนี้กินเนื้อเป็นอาหารและโดยเฉพาะอย่างยิ่งสามารถนำมากินได้ ดังนั้นหากคุณต้องการเลี้ยงไว้ คุณจะปล่อยให้มันอยู่ร่วมกันในตู้ปลาเดียวกันกับปลาอื่นไม่ได้ ในกรณีนี้ปลาช่อนบางตัวถูกปล่อยหรือบังเอิญหลุดเข้าไปในป่าระหว่างการขนส่ง ด้วยวิธีนี้พวกเขาจึงเริ่มรุกรานซึ่งกินเวลานานกว่า 10 ปี และจะยืดเยื้อต่อไป
ปลาช่อนที่มีความสามารถในการปรับตัวได้ ค่อยๆตั้งรากฐานในแม่น้ำหลายสายในสหรัฐอเมริกา เพราะมันดุร้ายมากมันสามารถล่าและฆ่าปลาส่วนใหญ่ ทำให้ระบบนิเวศน์ปกติของลุ่มน้ำเหล่านี้เสียหายอย่างหนัก จากข้อมูลพบว่าก่อนหน้านี้ผู้คนพบอาหารหลากหลายชนิดจากเนื้อหาในกระเพาะอาหารของปลาช่อนทางตอนเหนือในแม่น้ำโปโตแมค รวมถึงปลามากกว่า 20 ชนิด เช่น ปลาคิลลี่ฟิช ปลากะพงขาว ปลาบลูกิลล์ และปลาอื่นๆ
ด้วยเหตุนี้คณะกรรมาธิการปลาของหลายรัฐในสหรัฐอเมริกาจึงได้ออกคำเตือน ตัวอย่างเช่น ในปี 2551 คณะกรรมาธิการปลาแห่งรัฐอาร์คันซอระบุว่า หลังจากที่ปลาช่อนบุกแม่น้ำมิสซิสซิปปี้จะทำให้ความสมดุลของระบบนิเวศลุ่มน้ำทั้งหมดเปลี่ยนไป และกลายเป็นสายพันธุ์รุกรานที่ทรงพลัง หลังจากนั้นชาวอเมริกันก็เริ่มพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะกำจัดปลาช่อน เช่น ทิ้งยา ตั้งเสาไฟฟ้า เป็นต้น เมื่อมันเกินจริงไปกว่านี้ พวกเขาก็ไม่รีรอที่จะระบายน้ำในทะเลสาบเพื่อฆ่าพวกมัน
จากข้อมูลในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2550 สหรัฐอเมริกาซึ่งตระหนักว่าปลาช่อนจะส่งผลเสียต่อระบบนิเวศน์ และได้หยุดการนำปลาช่อนเข้ามา แต่มันก็สายเกินไปที่จะตัดสินใจในเวลานี้ เพราะปลาช่อนเคยถูกขายในเมืองใหญ่ เช่น นิวยอร์ก ฮูสตัน และออร์แลนโดมาก่อน และปลาช่อนจำนวนมากก็เข้าสู่ป่าแล้ว และกลายเป็นเจ้าเหนือหัวในลุ่มน้ำ
ปลาช่อนมีความสามารถในการปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมได้ดีเยี่ยมและมีความมีชีวิตชีวา พิสูจน์ให้เห็นว่าไม่มีสิ่งที่เรียกว่า มังกรที่แข็งแกร่งไม่สามารถเอาชนะงูท้องถิ่นได้ และสถานที่ที่ถูกมันรุกรานมักจะสูญเสียอย่างหนัก เพื่อกำจัดปลาช่อนที่กำลังรุกรานคนตกปลาและเรือประมงพาณิชย์ในสหรัฐอเมริกา จำเป็นต้องฆ่าหรือแช่แข็งปลาช่อนทันทีหลังจากพบพวกมัน และรายงานต่อหน่วยงานท้องถิ่นที่เกี่ยวข้องอย่างทันท่วงที
สาเหตุที่ทำให้ปลาช่อนถูกฆ่าตายในทันทีนั้น ส่วนใหญ่เป็นเพราะระบบหายใจของปลาช่อน ซึ่งทำให้มันมีความสามารถเหมือนกับปลาซักเกอร์ ถ้ามันถูกโยนทิ้งไปบนฝั่งมันก็ยากที่จะบอกว่ามันจะไม่ฟื้นคืนชีพภายใต้อุบัติเหตุต่างๆและกลับสู่แม่น้ำ นอกจากนี้ในบ่อครอฟตันในรัฐแมรี่แลนด์ ชาวอเมริกันใส่สารกำจัดวัชพืชจำนวนมากเพื่อลดออกซิเจนในน้ำก่อน จากนั้นจึงใช้โรทีโนนเพื่อวางยาปลาช่อน แม้ว่าวิธีการนี้จะได้ผลดีแต่ก็มีราคาแพงมาก โดยมีค่าใช้จ่าย 110,000 ดอลลาร์สหรัฐสำหรับบ่อขนาด 1.8 เฮกตาร์
แน่นอนว่ามีบางคนพยายามที่จะ ระบายน้ำในทะเล สาบอย่างเรียบง่ายและคร่าวๆ ทำให้ปลาช่อนตายเพราะกระหายน้ำ อย่างไรก็ตาม ก่อนที่มันจะตายสิ่งมีชีวิตในน้ำอื่นๆในทะเลสาบก็ตายก่อน และสุดท้ายมันก็ไม่คุ้มกับการสูญเสีย โดยทั่วไปแล้วสหรัฐอเมริกาใช้เงินไปประมาณ 800 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ในการกำกับดูแลทั้งก่อนและหลัง แต่ถึงกระนั้นปลาช่อนก็ยังไม่ถูกกำจัดให้หมดไป ปัจจุบันปลาช่อนยังคงอยู่ไปในทะเลสาบ และแม่น้ำหลายแห่งของอเมริกา
แน่นอนว่ามีวิกฤตของการบุกรุกทางชีววิทยาที่คล้ายคลึงกันมากมายทั่วโลก และไม่ใช่สหรัฐอเมริกาเพียงประเทศเดียวที่ประสบปัญหานี้ เหตุการณ์การรุกรานทางชีววิทยาที่ยืดเยื้อที่สุดน่าจะเป็นการรุกรานของกระต่ายในออสเตรเลีย เนื่องจากชาวอาณานิคมกลุ่มแรกนำพวกมันไปยังทวีปที่แปลกประหลาด สงครามระหว่างมนุษย์กับกระต่ายจึงกินเวลานานกว่า 100 ปี มนุษย์ใช้ยาพิษและจ้างศัตรูตามธรรมชาติของกระต่าย
แต่สุดท้ายก็ไม่สามารถกำจัดพวกมันได้ทั้งหมด อีกทั้งน้ำท่วมปลาซักเกอร์ ในประเทศอื่นก็คล้ายๆกัน สุดท้ายคนขายปลาสวยงามก็แนะนำเป็นปลาซักเกอร์ อย่างไรก็ตาม ความจริงตอนนี้บอกเราว่าไม่ใช่คนทำความสะอาดที่ซื่อสัตย์เลย แต่เป็นนักฆ่าตัวจริง เหตุการณ์ที่คล้ายคลึงกันทั้งหมดนี้กำลังบอกมนุษย์ว่าอย่านำสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์หนึ่งไปยังสภาพแวดล้อมใหม่ตามความประสงค์ เพราะชาวพื้นเมืองที่นั่นอาจไม่สามารถเอาชนะปลาเหล่านี้ได้
บทความที่น่าสนใจ : พันธุ์สุนัข กฎพื้นฐานสำหรับพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ อธิบายรายละเอียดได้ ดังนี้
